İş kazası=ambulans 🚑🚑🚑

Tam da ne güzel bir yatı görevi yaptım, eşim de  bunu benimle paylaştı şükrederken, kendimi sanırım felç oldum derken buldum.. 

Dediğim gibi herşey ama herşey şahaneydi,kısa ama güzel bir Berlin gezisi oldu eşimle bana. Artık toparlandık gümrük işleri için uçaktan ayrılırken, o talissiz olayı yaşadım..

Hava hafif yağışlı,valiz ağır,ayakkabılar topuklu.. Sanırım buyüzden "KAZA GELIYORUM"dedi.. 3merdivenden normal indim.. Geri kalan 8,9merdivenden,topuğumun takılması,altının da kaymasıyla,kafamın üstünde o merdivenleri boylu boyunca kaydım.. Tamam resmen yere çakıldım..

Dizlerimden aşağısı sanki tutmuyordu. Ozaman dedim herlde,felç oluyorum.

Başımda delicesine bir ağrı. Elimi başıma götürmemle, yumurta kadar şişlikle buluşmam bir oldu.. Acı ama fena bir acı. 

Korku ama fena bir korku. Bilincim gitmedi,çok net hatırlıyorum herşeyi, ama çokta yıldız saydım tabi.. Çocuklarım geldi bitek gözümün önüme.. Onlarla birlikte de bi üşüme titreme.. Buarada aprondayim,yerde boylu boyunca yatıyorum.. Ekip arkadaşlarım başımda,ambulans bekliyoruz.. 

Derken AMBULANS.. Daha önce hiç binmemiştim ne bir yakınım için nede kendim için.. Çok şükür allahıma🙏🏼 

Ama şimdi başrolde ben vardım. Daha çok başladım ağlamaya heralde şoka girmiştim.. Başıma buz kompresi yapılıyor,bir yandan da bacaklarıma pansuman. 

15dk içinde ulaştık sanırım hastaneye..

Ama o ambulans varya o an anlıyorsun işte 1dk bile sora ne olacagını bilemediğini.. Tomografi çekildi,röntgen de çok şükür kırığım da yok çıkığımda.. Boyunlukla beraber, ucuz atlattım sanırım.Ya patlasaydı beynim,ya kırılsaydı biryerim.. Çok şükür,bin şükür.. Tüm nazarlar da bu vesileyle çıkmıştır umarım.

Çünkü biliyorum ki, HER ŞERDE BİR HAYIR VARDIR...

Nasil mi alistik YUVAYA

Buyurun nacizene paylaşayım neler yaşadığımızı..

Bugün itibariyle yuvadaki 5.günümüz...

İlk günümüzden başlayacak olursak, ilk 3gün beni işim dolasıyla Arasın yanında değildim. Babamız eşlik etti Arasa, birkaç saat beraber takıldılar yuvada. Evet ilkönce yani ilk birkaç dakika yanından ayrılmak istememiş,babasını hep göz hapsinde tutmuş ama dakikalar geçtikçe kendisine güveni gelmiş,daha rahat oynamaya başlamış.

Bu böyle 2gun devam etti.. Biz hiçbir ağlama hiçbir isteksizlik yaşamadık çok şükür.

Ama hep söylerim ki,"Her cocuk FARKLI cocuktur" diye.. Söylediğim bu lafı o kadar iyi gördük ki 3günlük alışma sürecimizde.. Bazı velilerimiz çocuklarını kendine okadar bağımlı yetiştiyor ki, ondan kopamıyor bir türlü,halbu ki bıraksa çocuğunu, anlatsa "Biz işe gidiyoruz,oğlum yada kızım.Dönünce seni alacağız dese" belki de daha çabuk atlatılacak alişma süreci..

Biz 20aylık yuvaya başlamış olduk.. "Aa nekadar da küçükmüş" demeyin..

Bu yurtdisinda gec kalinmis bile bir yas ortalamasi. Evde bir bakiciyla butun gun televizyon karsinda oyalanmasindansa ben bunu tercih ederim.

Tabiki varsa anneanne babaanne oncelikle onlar.. Ama onlarin da bir ozlel hayatini oldugunu unutmayip,fazlaca yuklenmemek lazim😉 Ogle uykusuna da 3.gunun sonunda basladik,ozamana kadar yarim gun gitti.. Biberonuyla uyuyor bizimki,ilk gun ogretmeninin kucaginda uyumus ama,2.gun biberonuyla uykuya dalmis bile.

Evet siz de hastalik konusuna mi takildiniz..

Haklisiniz belki,2.gün eve burnumuz akarak geldik. Geldik ama bir okadar da mutlu geldik,hatta ogretmenimizin yanagini da bir öpücük kondurduk..

Mikrop heryer de var, isterse evden hic cikmasin, hastalanacak cocuk heran hastalaniyor malesef.. Sonra kendi kendine motor becerikerini de ogreniyorlar.. Mesela montlarini nasil giyiyorlar? Herkes montunu yere atiyor..

Ic kismi yuzunuze dogru bakacak, kollarida havaya dogru olsun. Bebeler karsina geciyor, iki kolunu sanki ters yüzünden giyeceklermis gibi gecirip, montuyla beraber kollarini normal pozisyonuna getiriyorlar.. Biraz karisik gibi gelmis olabilir ama bi deneyin bakalim, nasil da pratikmis,diyeceksiniz.. Yemek konusunda simdi de sira. Cok sukur bizim #sarikafanin istahi yerinde

Karnibaharlari ayirip,makarnayi yese de olacak bu is. 

Once kendileri yemeye calisiyor,tabiki ablalari da var onlara yardimci olan.. 

Biribirinden ilgili ablalari ogretmenleri var.. Sonra okadar sansliyiz ki okul mudurumuz esimin arkadasi.. Tum cocuklara olduklari gibi bizim #sarikafa yada cok ilgililer.. #playtolearnakatlar Bir de ingilizce egitim aliyorlar.. Onlarin yas grubunda tam gun olamasa da, ileriki yaslar da ingiliz birkac ogretmenimiz onlara konusmayi,anlasmayi ogretiyor.

Mutluyuz, sansliyiz, keyifle gidiyoruz.. Dilerim tum hayati boyunca boyle olur😉

Düseldorf..

Hic bukadar güzel olabilecegini düsunmemistim..Almanlarin disaridan bakinca, nekadar da soguk göründugunun arkasinda gizliymis megerse,sicakkanliliklari,sevecenlikleri,onun da otesinde dolu dolu yasamdan zevk aldiklari..Cok vakitimiz yoktu aslinda kesfi icin ama yinede merkezini doyasiya dolastik saniyorum.. Aralik ayi demek, "Chrismas"demek buralarda,süsler,ışıklar,noel hazırlıkları demek.. Okadar güzel süslenmiş ki şehir, hayran kaldım..

Gezdik,dolaştık ee acıktık tabii 

Bakınca iştahınız kabarabiliyor ama tercihimizden dolayı,bizler için uygun bir yemek değil tabiki..Ama hiç yabancılık çekmediğimiz,adresimizi bile türkçe sorduğumuz,oldukça Türk vatandaşlarımız var oralarda.. Öyle ki aç ta kalınmaz oralarda, mesela,

Tahminen bir Türk dönercisiydi☺️☺️

Şehrin içinden geçen #rennehrine tam da güneşin batışında denk geldik..

Etrafında dolaşılabilecek trafiğe kapalı alanlar var.. Kalabalık ama sıcak bir kalabalık.. Barlar sokagı da var çocukların da binebilecekleri dönme dolaplarında..

Sonra ulaşımı da okadar güzel ki her yer metro,tarfik yok kirlilik yok.. Metrodan da sıkıldıysan bin bisikletine takım elbisenle,kimsenin yadırgamadığı en rahat  ulaşımınla günün temposana hazır ol.. Çünkü bisiklet yolu var,çünkü bisikletliye saygı var..

Sevdim seni #düseldorf ama ayrılık vakti 

#canparcalarım beni bekler..  

Uzun bir aradan sora ilk yatımdı, birikmişlik varmış megerse içimde bayagı gezdik..Zamana yenik düştük sonunda.. 

Bundan sonra her yaptığım yatıyı tıktık yazacagım, belki görmüş kadar olurum,tekrar tekrar okuduğumda...